کسوف ( شعر )
چون که مهرت به دلم جای گرفت
در حیاتم جلوه هایی پا گرفت
قلب و روحم خسته از تکرار شب
روزهای روشن از خورشید گرفت
چون محبت تیره گیهارا ز هجرانت گرفت
سهم خود را از قلم ... شعرم گرفت
چون که موی سیه ام در رخ تو جای گرفت
از عالم بانگ برخاست که خورشیدگرفت !
×××
+
کبرا پورپیغمبر ( آذر ) ; ٧:۱٦ ق.ظ ; ۱۳٩٠/۱٠/٦